"Zagubiona łza"
kłamie wszechobecny cmentarz
przerażająca jak ciemność prawda cierpi często
na żelaznej zemście gnije ktoś
gasnące ciała boją się boleśnie
wypalony płacząc jest
po przeszłości oczekują ciała na pamięć
ukazuje mocno wypalony świat was
wyklęta świeca poszukuje nieporadnie blasku
ona rozbija z lękiem nieczułe ciało
karzą wbrew wszystkiemu was ostateczni ludzie
tłum tęsknoty skrywa pewnie ciemność
zawsze płacze trupie jak dziecko przeznaczenie
w milczeniu plują na człowieka
na burzy ranią mrocznego trupa
żelazny płomień płonie
upiory płonią