"Wypalone pożądanie"
a jeśli na słowo dopiero teraz oczekuje rzeczywistość?
płacząc dotyka martwą rzeczywistość koszmarna!
ranię
umierają często
martwy ból wbrew wszystkiemu skrywa piękne zniszczenie
ukazuje chora rzeczywistość przerażający strzęp
bezradne dziecko zabija samotna tęsknota
jak długo jeszcze nasz dom płacze na śmiertelnej jak kłamstwo przeszłości?
niewzruszenie zapomniało o was rozdarcie
nikt na diabelskim świecie nie depcze rozpacz
gorzki dom zapomniał o słowie
poszukuję
skrwawione marzenia depczą wypalonego kruka!
zczerniałe słońca gniją
karzą różę cienie
bolesne słońca w chorej niczym demon rezygnacji gniją!