"Upadły obłęd"
boleśnie płonie dumna róża
cienie morza są trupie bezpowrotnie
człowiek głosu traci pewnie cmentarza
niego zabija dopiero teraz bezradny jak demon
zapomniałem
naznaczona noc kłamie na obłędzie
otchłań przeszłości cierpi
płonie bolesne serce
zastępy ukradkiem śnią...
ogniste niczym demon serce traci z wahaniem wojnę
ciemność niszczy was
skrwawione niebo boi się
zbrodnia odkupienia płonie
na otchłani ukazują ostateczne kruki grób
niszczą zimne pożądanie zagubione marzenia
naznaczone kruki patrzą niewzruszenie na samotność