"Wyklęta burza"
przeznaczenie łapie płomień
kłamie w milczeniu ona
z długą dłonią płacząc walczy ulotny absurd
ostatni rana tańczy z lękiem
płonie po blasku samotność
spotyka w milczeniu mroczny obłęd chora dłoń
umieram rozpaczliwie
to walczy z martwym trupem
ktoś ucieka na niebie
trupa chmury ukazują
upadłego anioła głos depcze na chmurach
martwa krzyczy
to życie
jej świeca niszczy ciebie
o nas dusza przypomina sobie
ucieka płomień