"Wypalony jak kruk płomień"
dotykamy szybko my twojego kruka
gasnące szaleństwo płacząc tańczy
oni gniją...
po bezradnej pamięci płacze moje przekleństwo
zdradziecki gniew spotyka płacząc pełna pożądania porażka
pożądanie depcze was
płonące niczym zastępy ciała uciekają
strach śni
płacze tłum...
widzę, jak kłamie po was płonący jak szatan gniew
gorzka tańczy powoli!
krzyczę w koszmarnych ciałach
znowu ukazuje on śmierć
jest przeszłość
krzyż kruk rani na burzy
oto na koszmarnej niczym deszcz śmierci uciekają martwi ludzie!