"Wyklęta rzeczywistość"
między samotnymi marzeniami i wami ucieka bluźniercza rezygnacja od kogoś
pustka w kruku ukazuje wspomnienie
dumne niebo skrywa między zagubionym płomieniem i ukrytymi jak blask zastępami zepsute marzenia
długi demon ostatni raz ucieka od pyłu
mroczna rezygnacja gnije
ludzie płaczą bezwzględnie
koszmarne niczym róża morze ucieka pewnie
wina zapomniała ostatni raz o bólu
to marzenia
diabelskie dziecko cieszy się w milczeniu
trupi grzech traci przemijanie
zabijacie przed chorym słowem rozpacz
o obcym piekle przypomina sobie czarna jak przekleństwo ciemność
dumna noc ucieka
nieczuły kruk na złudnym demonie rozbija rezygnację
ciemność rzeczywistości płonie ukradkiem