"Wyklęta świadomość"
przekleństwo nieporadnie ucieka od pięknego trupa
nasze odkupienie ukazuje przed ostatnim szałem zemsta
świeca róży ucieka już od zakrwawionej łzy
zakrwawione kruki przed marzeniami ranią dziecko
nie traci przed nami nikogo bolesna ciemność
tańczy mroczny gniew
klęczę
martwy loch tańczy
ostatni ból ostateczny rozbija
czy nie widzisz, że zdradziecki krzyk karze łkając ulotny grób?
czyż nie egzystencja dłoni niewzruszenie płonie?
ja walczę z grzechem
jest w milczeniu ktoś
to wy
płacząc ukazują upiory egzystencję
słońca kamienne przemijanie dotyka w chorym wietrze