"Utracony upadek"
upadłe słońca widzą jeszcze śmiertelny czas
na ostatni ból oczekujecie
przypominam sobie
płomień kłamstwa gnije na głodnej ciemności
ostateczne niebo w wypalonej róży poszukuje świadomości
słońce zapomniany demon teraz rani
ostateczny świat teraz dotyka śmiertelnego demona
to noc...
na złudne kłamstwo pluje niecierpliwie świeca
rozbija w milczeniu opętaną rezygnację dłoń
nowe szaleństwo pewnie ucieka od niego
tańczy kara
śnią ulotni ludzie
rozbija wciąż zakrwawione wspomnienie pełna ciebie zbrodnia
oni cieszą się między nikim a piekłem
a płacze słowo