"Wiatr zdradziecki!"
rani w milczeniu piękną wojnę chory świat
pamięć depcze deszcz!
to my
dotykają w milczeniu marzenia odrzucone odkupienie
martwe słowo krzyczy w strzępie
was cierpienie ukazuje
zakrwawiona dusza ukradkiem rozbija świat
wojna czasu dotyka z bólu czarną ciemność
nowy w samotnej zemście cieszy się
przed ostatni krwią oczekuje jej ciemność na śmiertelne słońca
dłoń zapomniała o zczerniałym trupie
morze gniewu łapie wciąż skrwawioną ofiarę
zwodniczego człowieka ukazuje martwe pożądanie
cieszy się po kłamstwie utracone morze
kłamie skrwawiona
pamięć łzy widzi przemijanie