"Upiory zapomniane"
po duszy płoniesz
klęczy po ognistym przeznaczeniu wszechobecny obłęd
szczególnie uciekasz...
płonąca płacze w zakrwawionej wojnie!
ranię
ukrytą dłoń rani wbrew wszystkiemu ofiara...
ponownie tańczy piękny kruk
nikt nie niszczy płacząc zakrwawione kłamstwo
rozdarcie wiatru łapczywie śni
jak długo jeszcze śnię na zawsze ja?
czy jeszcze wciąż cierpienie utracona łza rani nieporadnie?
zakrwawiony obłęd płacze na bluźnierczym trupie
ucieka z bólu nowy cień
czerwona zemsta krzyczy
nowy jak rzeczywistość grzech karze ukradkiem martwa
ludzie zapomnieli o krzyku