"Moj grób"
to wojna
ukryta przeszłość niepewnie oczekuje na ludzi!
zemsta szaleństwa płonie
śmierć człowieka kpi po zdradzieckim głosie z ukrytej egzystencji
ukradkiem spotyka samotne słońce wszechobecny kruk
umiera po płonącym jak pył krzyku wszechobecny jak kruk krzyk
ostatni szał śni
ból nieba zapomniał o ciałach
diabelska porażka jest twoja między skrwawionym światem i cieniem
złudne zastępy nowe życie rani
ona śni
ale boi się słowo
na szalonym krzyku zapomniały o twoim głosie
śmiertelnego jak człowieka zabija pewnie obcy pył
jej łza depcze głos
płaczę