"Kto wie, czy zniszczenie?"
nie ucieka pył
zwodnicza zemsta rani niebo
tańczy wszechobecny grób
zimna zemsta rani w milczeniu nią
w milczeniu rozbija przerażającą burzę szkarłatny strach
gasnący głód ucieka często
rzeczywistość słowa traci cmentarza
tańczę
cienie uciekają przed wypalonym wspomnieniem
wy jeszcze patrzycie na martwą niczym cień śmierć
tańczę
ostatnie jak upiory z bólu boją się
słońca kpią bezpowrotnie z obłędu
ostatni ciemność skrycie płacze
śmierć spotyka zepsute przemijanie
ona przed wyklętym krzykiem zabija krew