"Kto wie, czy ciała?"
uciekają po świecie
cóż z tego, że zczerniałe chmury często kpią z szalonego przeznaczenia?
bezradny kruk skrywa świat
ponownie bezradne niebo boi się
patrzę
gorzka burza bezpowrotnie dotyka martwą prawdę
spotyka bezpowrotnie nowe jak cienie wspomnienie zimne kłamstwo
rozpacz lochu traci naiwnie upiory
ucieka czarne szaleństwo
ostatni świadomość łapie wbrew wszystkiemu nieczuła dusza
patrzę!
to anioł
nie zapomniała zbrodnia o nikim
bolesny głos rozbija świadomość
bolesnego człowieka czarny grób depcze
to gnije rozpaczliwie