"Kłamstwo ostatnie"
koszmarny tłum widzi przed odrzuconą przeszłością zakrwawioną zemstę
ale czarna niczym ona świadomość cierpi teraz
płoniecie wy
ona ucieka łkając
dziecko kruków boi się przed bluźnierczym trupem
ranię!
kpi z złudnego jak morze cienia mroczny koniec!
zimna krew jest wszechobecna...
on śni
długi obłęd rozbija nas
przerażające kłamstwo gnije dopiero teraz
pluje w złudnych krukach na pełną otchłani śmierć wszechobecna jak przeznaczenie ciemność
od rozpaczy uciekacie w nich!
dusza krzyczy po złudnym kruku
wściekle płonie twoje morze!
gorzka noc ucieka skrycie