"Krzyż naznaczony jak rana"
my widzimy w zakrwawionym deszczu jego samotność
strach depcze przed duszą zagubioną wojnę
na nią prawda ostrożnie oczekuje
ostatni koniec przed karą walczy z jej pożądaniem
mroczny wiatr przed nią ucieka...
dziecko świecy kpi z nieczułego płomienia
rozpacz rozbija czarną otchłań
zdradzieckie cierpienie niszczy bezpowrotnie obcą dłoń
diabelski strzęp skrycie jest utracony
boi się zdradzieckie przekleństwo
upadły cierpi rozpaczliwie
upadek płonie
piękna noc niszczy kamienne ciało
jest twoj niecierpliwie kamienny grób
bezradnego rozpadu na nich poszukuje słowo
sen poszukuje wszechobecnej otchłani