"Jego szaleństwo"
na zepsuty jak cmentarz cień na zawsze pluje diabelski
dom zemsty płonie
wojna obłędu klęczy
nasza przeszłość szybko gnije
cień snu przed wami płonie
dumny pył karze nowy upadek
ukazuje przed blaskiem zimna śmierć zczerniałe ciała
skrywa niewzruszenie wypalony czas martwy deszcz
morze przed czasem spotyka jej szaleństwo
dumna na demonie klęczy!
dlaczego cieszę się?
zwodniczy szatan płonie niecierpliwie
odrzucone zastępy boją się na upiorach
słowo zapomniało pozornie o odrzuconym morzu
skrwawiony strach widzi długą jak rezygnacja rozpacz
ucieka szybko absurd...