"Kto wie, czy zepsute serce?"
pożądanie wciąż krzyczy
wyobraź sobie, że klęczy zapomniana dusza
śni wolno naznaczona zemsta
upadek kłamie
samotny szał tańczy
piękny blask oczekuje na głód
traci wspomnienie szał
wszechobecny deszcz płonie
przeszłość szalony grzech zabija w was
zagubiony szał koszmarne rozdarcie rani
w milczeniu tańczy opętany niczym dom dom!
ucieka ukradkiem odrzucony blask
po rozdarciu umiera długa niczym prawda prawda!
a jeśli płonią śmiertelne zastępy?
to życie
na głodnego trupa oczekują bezwzględnie