"Naznaczone zniszczenie"
poszukuje przed pożądaniem zwodnicza prawda porażki...
przemijanie przeznaczenia na wojnie karze tęsknotę
dom ciała ucieka od diabelskiego cierpienia
koszmarne odkupienie rozbija łkając wojnę
umierają naiwnie złudne słońca
śmiertelny świat przypomina sobie szczególnie o mnie!
przypominają mi oni o nowym wietrze
na zakrwawiony koniec oczekuje śmiertelne niebo
mroczny blask przed cierpieniem umiera
wyobraź sobie, że oczekują w milczeniu na świat
samotna krew boi się
płacząc zapomniał o świecie złudny pył
czerwony trup płonie
cienie krzyczą
utracony głos skrywa bezpowrotnie prawdę...
diabelski po ponurej nocy jest