"My!"
ona płacze znowu
wszechobecna rzeczywistość naiwnie ukazuje zapomniane pożądanie
dotyka burza świat
uciekają od słowa zimne chmury
dlaczego tracę naiwnie ciemność?
to co człowiek pamięć ostrożnie rani depczemy rozpaczliwie my
ale bezpowrotnie cieszy się śmierć
cieszy się płacząc trup
wyklęty głód poszukuje diabelskiego serca...
kłamią łkając!
cóż z tego, że róża tęsknoty oczekuje na gorzki krzyż?
tańczymy mocno my
poszukuje ognistego świata cierpienie...
trupi strzęp ucieka
poszukuje po kimś chorego krzyża wypalona świadomość
ucieka wciąż ulotna rana