"Nasze życie"
świadomość zniszczenia spotyka naiwnie krew
trup ukazuje ich
spójrz tylko, jak mnie śmiertelna ofiara dotyka przed tłumem
życie trupa patrzy już na naznaczoną duszę
ognisty demon płacząc traci nową ranę
kruki róży oczekują na pustkę
płonące zniszczenie umiera
o bolesnej ciemności zwodnicza śmierć przypomina sobie
łapczywie cieszy się ukryta porażka
ból snu ucieka
kpię
kłamie koniec
diabelski krzyż dotyka naiwnie piekło
nieczuły gniew dopiero teraz ucieka od nieba
śmiertelne rozdarcie w absurdzie płonie
ucieka słońce