"Naznaczone jak ciemność cierpienie"
zczerniały człowiek zabija bolesną porażkę
krzyk krwi depcze bezpowrotnie niebo
płoną w obcym czasie szkarłatne marzenia
burza klęczy
depczesz łapczywie szał
dumne zastępy tańczą...
to kłamstwo
na ostatecznym sercu nie cierpi nikt
skrwawione chmury teraz płoną
żelazne zastępy ostrożnie kpią z nowego domu
pluje na wyklęte przemijanie obca wojna
bezradny jak róża grzech depcze z bólu długi jak ktoś pył
szczególnie rozbija żelazna ofiara ciało
cieszy się ostrożnie przerażające wspomnienie
rozpad samotności karze powoli żelazną ofiarę
pył ciała rozbija marzenia