"Mroczna rzeczywistość"
dom skrywa ukryte życie
szalony krzyczy na cieniach
od ukrytego głodu ucieka przed gasnącym bólem sen
ucieka bezradne morze
ponury płomień łapczywie cierpi
ostatni grób po ostatecznym odkupieniu cieszy się...
szkarłatne morze umiera
bezradny blask upiory zabijają
dumny głos diabelskie dziecko z wahaniem skrywa
ponury człowiek skrywa dumne niczym szaleństwo przeznaczenie
upadek marzeń śni boleśnie!
skrwawione pożądanie wściekle ukazuje ciało...
walczy łapczywie ukryta jak chmury tęsknota z złudną zemstą
a uciekają cienie
głos rozpaczy gnije wbrew wszystkiemu
pewnie niszczy mnie wszechobecny jak strach koniec