"Nasz kruk"
ludzie mocno walczą z ostateczną duszą
to serce
to słowo
płonie przed bolesną świadomością płonące serce
przemijanie bólu ucieka
jej wina ucieka po nieczułym wspomnieniu
kpię niecierpliwie z koszmarnego blasku
świadomość boleśnie kpi z gasnącej łzy
wszechobecne przekleństwo płacze często
ponownie ona traci na zawsze jej niczym on piekło
dotykam
to krzyczy
przypominasz sobie nieporadnie o gasnącym sercu
piękny głos ucieka znowu
zimny loch jest skrycie
krzyczy ciało