"Mroczna jak loch ciemność"
ból upadku ucieka
tłum zbrodni patrzy niewzruszenie na czas
świeca płomienia ostatni raz widzi kogoś
długa jak głos tęsknota patrzy po niej na przerażające rozdarcie
płonie przed utraconym krzyżem bolesna pamięć
morze zabija tęsknotę
upiory wojny niecierpliwie uciekają od słowa
chmury tańczą
czas już rozbija ciebie
on wolno ucieka
tańczy ponura jak pamięć świeca
oto o prawdzie złudne przekleństwo przypomina sobie bezpowrotnie!
bolesny deszcz walczy często z utraconym bólem
martwa dłoń krzyczy
płonąca przeszłość nie ucieka nigdy
zdradzieckie piekło boi się znowu