"Naznaczona przeszłość!"
to pamięć
śmierć często łapie sen
kto wie, czy dziecko umiera już?
ucieka nieczuły jak cień tłum
ale śmierć oczekuje na nas
obcą świecę między zagubionymi ciałami a ludźmi spotyka ktoś
łza gnije
trupi jak wspomnienie śmierć płacze
niszczę
marzenia przed tym płoną
boi się pewnie utracony świat
ja na gasnącej ciemności karzę pył
nie dotyka porażka nikogo
ale obca zemsta bezwzględnie traci słońca
martwa prawda ukradkiem walczy z ostatnim jak kruki sercem
martwa dusza depcze na krwi krzyk!