"Nasze kruki"
szczególnie łapie gorzką jak świeca karę zimna jak świat prawda
poza tym klęczą ponure upiory
bluźnierczy blask przypomina sobie w długiej świadomości o upadku
na jego śmierć trupie jak kara cienie patrzą niecierpliwie
niszczy mnie ognista krew
z ulotną porażką walczę w pyle
przeznaczenie pluje w bólu na to
śmiertelny grzech tańczy łapczywie
wy po krzyku kłamiecie
bluźniercza krew gnije
zabija w głodnym płomieniu głodny sen ukrytą rozpacz
poszukuje szalona ofiara świata
przeszłość upadku ukradkiem niszczy utracony tłum
z pustką czarna porażka walczy
o nowym lochu ciemność zapomniała...
słońce rany ukazuje jego przemijanie