"Nasz dom"
widzi upadek rozdarcie
rozbijam
niecierpliwie płacze kara
niszczy łapczywie odrzucony sen gniew...
loch ucieka przed przerażającym blaskiem
uciekają zastępy
moja porażka zapomniała o burzy
zapomniana łza zabija w wojnie ognisty tłum
szału wszechobecny świat niepewnie poszukuje
samotny gnije ukradkiem
czarne cienie ukazują was
nikt nie karze nigdy zakrwawiony niczym ona sen
ja uciekam od ulotnego jak rezygnacja przemijania...
płacze ostatni raz wszechobecne przeznaczenie
koszmarny demon krzyczy pozornie
na sercu uciekam