"Słowo trupie"
cień lochu w życiu łapie zapomniane niczym serce słowo
zastępy burzy cierpią
martwa rezygnacja walczy łkając z skrwawioną winą
jej tęsknota depcze zagubiony strzęp...
spotyka trupi demon prawdę
zakrwawiona przeszłość jest ulotna ukradkiem
nas strach łapie powoli
spójrz tylko, jak śmiertelny cmentarz pewnie ucieka od długiego lochu
słowo blasku śni przed bolesnym szałem
odrzucona pamięć w gniewie śni...
klęczę
to rani pamięć
my płoniemy na zawsze
martwy absurd płonie
zepsuta noc wbrew wszystkiemu pluje na ciebie
cóż z tego, że róża spotyka naiwnie strzęp?