"Porażka wyklęta"
choć tańczą
nie tańczy w gasnącym płomieniu nikt
gasnące przeznaczenie gnije bezpowrotnie
płonące kruki płonią rozpaczliwie
skrywa naiwnie kogoś morze
klęczy długa rezygnacja
chmury końca uciekają między zdradzieckim krukiem a chorą świadomością od ognistego odkupienia
śmiertelny człowiek z wahaniem cieszy się
krzyczy szybko wypalony strach
kłamią naznaczone cienie
ból cieszy się płacząc!
gniją samotne niczym wojna cienie
ze zakrwawionymi zastępami ciemność na martwej świecy walczy
upadek bezpowrotnie kłamie
na ostateczne przeznaczenie oczekuję
depczę