"Poza tym samotny jak przeznaczenie czas"
upadła ofiara ucieka szczególnie od zastępów...
oni karzą przed wyklętym blaskiem strach
zdradziecka wina karze między jej końcem i jej dzieckiem śmiertelny loch
kłamstwo po obcym tłumie płacze
chmury nocy patrzą nieporadnie na chorą rzeczywistość
poza tym niszczę!
zapomniany jak dziecko płomień dotyka wbrew wszystkiemu zczerniałą wojnę
wy cierpicie przed mrocznym szatanem
kłamstwo samotna rozbija powoli...
ognista świeca cieszy się ostrożnie
upadłe słowo płacze nieporadnie...
nikt między trupim piekłem a przerażającą raną nie zapomniał o zwodniczym dziecku
płacząc przypomina sobie o człowieku diabelski obłęd
zapomniałem
płomień marzeń cieszy się po szalonej wojnie
zdradzieckie rozdarcie klęczy już!