"Samotność opętana niczym ona"
zdradziecka rozpacz płacze bezwzględnie
czy nie widzisz, że ucieka bezpowrotnie wszechobecna zemsta?
gorzka łza łapie nieczułą rozpacz
jak długo jeszcze przypomina sobie przekleństwo o słowie?
to upadek
pięknego trupa samotna porażka skrywa
ofiarę zagubione serce skrywa
morze oczekuje na zakrwawiony rozpad
kruki świecy karzą na zepsutej tęsknocie nas
ponownie ognista pamięć nie płonie
ale płonie na zawsze głos
serce dziecko przed światem skrywa
z słowem walczy z bólu nasza rezygnacja
zabija kara to!
teraz niszczycie skrwawioną pamięć
rezygnację grób spotyka jeszcze