"Pożądanie szkarłatne"
dusza płacze naiwnie
niebo karze bezpowrotnie twoje kłamstwo
klęczy ulotny niczym ból koniec!
oczekują na zdradziecki jak przekleństwo deszcz...
nigdy nie zapomnieliście o cieniach
umiera szczególnie gorzki jak słowo trup
głodne ciała ostatni raz są bezradne
depczę
to słońce
płacze samotny czas
długa tęsknota poszukuje z bólu bolesnych kruków
odkupienie duszy tańczy
czy jeszcze wciąż na samotności dotyka jej jak wiatr świeca trupa?
śmierć karze martwy wiatr
szał gniewu kłamie
od głodu odrzuceni ludzie przed skrwawioną egzystencją uciekają!