"Słońca zimne"
tańczy między słońcem i światem samotna rzeczywistość
głód krzyczy
śmiertelna rana cierpi przed krzykiem
róża grobu wściekle zabija świat...
ukryty niczym pył ból widzi na zbrodni ciała
to rana
cierpienie cierpi
śnię
pamięć już klęczy
czy nie widzisz, że chory umiera?
a przerażające marzenia cieszą się wbrew wszystkiemu...
pustka płonie mocno
zapomniało kłamstwo o przemijaniu
jeszcze od mrocznego rozdarcia słońca uciekają z lękiem
przeznaczenie kpi z obcego słońca
mroczne wspomnienie krzyczy ostatni raz