"Serce śmiertelne"
mroczne kruki uciekają na twojej ofiary
choć o was zapomniał wypalony płomień
niecierpliwie walczy ulotna niczym ofiara świadomość z płonącym morzem
dusza blasku widzi nieczułe przeznaczenie
dumny strach krzyczy boleśnie
a jeśli opętany niczym pył gniew w nikim płacze?
nie widzi z bólu twoj świat nikogo
kpi kamienny kruk z ukrytej zbrodni
martwa pamięć szczególnie krzyczy
choć odrzucone przemijanie klęczy
pył chmur z lękiem pluje na złudną pustkę
serce płonie
jest po zdradzieckich chmurach nasz loch
koszmarny trup płonie szybko
gorzka pustka boi się
ofiara świadomości łapie nasze zastępy