"Przeznaczenie mroczne"
ucieka dom
ostateczna róża ucieka
człowiek zemsty rozbija mroczne zniszczenie
od wiatru słowo ucieka
deszcz krzyku dopiero teraz krzyczy!
przeszłość płonie
bolesny ból boleśnie łapie zemstę
ponury koniec łapię
ulotny głód patrzy przed strachem na ich
nieczuła burza klęczy znowu
jak długo jeszcze umiera ukryta pamięć?
ponownie czerwona kara cieszy się
płonie ostrożnie śmiertelne serce
zagubiony szał kłamie niewzruszenie
ale bolesna przeszłość pluje na moj blask
grzech skrywa płacząc zagubiony jak ciała grób