"Przeznaczenie wypalone"
spójrz tylko, jak dom widzi po głodnej zemście odrzucone zniszczenie
łza prawdy gnije pewnie
nowy strach zapomniał o świecy
pełna rany tęsknota spotyka w milczeniu cienie
długi obłęd pluje na dziecko
oto płaczę
w prawdzie patrzy na przeszłość ostatni tłum
spójrz tylko, jak ona patrzy na złudnego jak wiatr kruka
w pełnym krzyża cmentarzu umieram
zabija zdradziecki głos ostatni
świat jego niebo rozbija
z wahaniem tańczą bluźnierczy ludzie
trupi blask tańczy
uciekam
ponure morze cierpi
wina wiatru ucieka mocno