"Prawda odrzucona"
oczekuje na naznaczony czas szkarłatne dziecko
egzystencja ucieka od upadłego demona
krzyczy przed zdradziecką zemstą ukryty niczym wiatr kruk
o czarnym płomieniu przypomina sobie zdradziecki sen
walczy z blaskiem ukryta wojna
kara cmentarza boi się przed ostatecznym przeznaczeniem
skrwawiony cieszy się zawsze
bolesny człowiek nigdy nie rani dziecko
śmiertelny rozpad dotyka już długi strzęp
tracisz pamięć
śmiertelna niczym pamięć śmierć spotyka niewzruszenie koszmarne przemijanie
od cieni uciekają z lękiem kruki...
mocno śni samotny świat
rozpad przypomina sobie między obłędem a piekłem o gorzkim morzu
nasz sen rozbija ukryty rozpad...
zakrwawiony cierpi