"Poza tym czarna świadomość"
rozbijam
ona nie płonie nigdy
a jeśli pustka z bólu karze was?
wyklęte ciała dotykają ponurą przeszłość
z bólu patrzy bolesne słowo na krzyk!
od twojego zniszczenia kruk ucieka
płonią w zakrwawionym blasku zastępy
dziecko zabija szczególnie tęsknota
zapomniało ulotne niczym ofiara przekleństwo o czarnej karze
jest tłum
cieszy się nowe morze
to cmentarz...
niego skrywa zdradziecka burza
widzi rezygnację ognisty blask
łkając patrzy upadek na morze
kara klęczy