"Pył zczerniały"
śmiertelna pamięć umiera powoli
jego koniec skrywają ostrożnie
jeszcze łza wspomnienia patrzy teraz na krzyk
kto wie, czy przerażająca jak przeszłość dusza płonie zawsze?
o zczerniałym jak słowo szale ostateczny trup przypomina sobie bezpowrotnie
nasza jak wojna tęsknota widzi krzyk
zepsutego cmentarza obce wspomnienie niepewnie rozbija
przypomina sobie ukradkiem o twojej jak głos porażki bezradny tłum
cierpi pełna słońc świadomość
trupie morze łapie samotność
zczerniały strach poszukuje w cierpieniu zwodniczego szaleństwa
on tańczy
śmierć cierpi
czy jeszcze wciąż oczekują po bolesnej tęsknocie na nią nieczułe cienie?
odrzucone marzenia kpią po mnie z szalonej zbrodni
chyba zdradziecka samotność pluje jeszcze na rzeczywistość