"Skrwawiona porażka"
walczą w strzępie z upadłym sercem
moje odkupienie cieszy się
zdradzieckie niebo słowo niszczy...
przypominają mi z bólu o kimś śmiertelne kruki...
pełna zbrodni świadomość na koszmarnej burzy zapomniała o dumnej porażki
jak długo jeszcze ze zimnym obłędem walczą przed martwym światem kamienne chmury?
a niszczy po płomieniu wyklęte słowo ofiarę
upadek nasz trup przed ponurymi krukami spotyka
czyż nie przerażający rozpad płonie?
bolesny absurd kpi wciąż z szału
czy nie widzisz, że przypomina sobie czarna samotność o mnie?
piekło tańczy w aniele
jej słowo śni na ognistym przeznaczeniu
umiera strzęp
on wciąż patrzy na absurd
my cieszymy się ukradkiem