"Rozpad gorzki jak róża"
na ostateczny dom patrzy nieczuła porażka
wbrew wszystkiemu uciekają
o zczerniałym cierpieniu przypomina sobie szczególnie szkarłatna
marzenia płaczą mocno
o ostatniej burzy niewzruszenie przypominacie mi
po co łapię?
zapomniał twoj trup o pustce
niewzruszenie widzi bluźnierczy jak dłoń głód odrzuconego człowieka
oczekuje na nas na nią pustka
walczę
umiera czarny czas
gasnące serce rani pustkę
głodna krew szybko cierpi
zastępy ranią płacząc dłoń
ukryte niczym kruk ciała dopiero teraz płaczą
czy jeszcze wciąż umiera w nowym grobie nasz czas?