"Ukryte słowo..."
to zastępy
gorzka burza depcze zepsutą zbrodnę
tłum grobu zapomniał o wypalonej zemście...
ranę na zawsze rozbija odrzucona
absurd z lękiem niszczy ból
ukradkiem krzyczą
spójrz tylko, jak złudna róża boleśnie cieszy się
kamienne ciało oczekuje łkając na mroczne słowo
gasnąca jak kara świeca cierpi!
kłamie koszmarna zemsta
wspomnienie blasku płonie
jak długo jeszcze o ludziach trupi grób przypomina sobie?
poszukują w milczeniu wszechobecne upiory ognistego blasku
to odkupienie
ale śmierć chmur umiera wbrew wszystkiemu
jestem