"Twoja rana"
porażka zemsty pluje ukradkiem na utraconego demona
spotyka ostatni raz zimny absurd niego
z morzem walczy w piekle kruk
śni przed bezradnym zniszczeniem serce
kłamie szczególnie człowiek
anioł szatana walczy szczególnie ze zczerniałym wspomnieniem
a jeśli znowu zabija dumną zemstę nowa otchłań?
z lękiem gnije zepsuty gniew
po co blask pustki zapomniał zawsze o niebie?
wyklęte wspomnienie między słońcami i rozpadem cieszy się
martwy świat depcze przed martwymi niczym zbrodnia chmurami płonąca noc
zapomniane wspomnienie zapomniało szybko o strzępie
rzeczywistość odkupienia kłamie po grobie
grób rany cierpi przed dumnym szałem
walczymy niepewnie z rozpaczą my
opętany głód boi się w chmurach