"Twoja świadomość"
jak długo jeszcze uciekają przed szkarłatnym grobem od szkarłatnego ciała długie chmury?
ostateczne chmury krzyczą
martwa niczym rozpacz samotność dotyka w samotnych chmurach upadek
słowo marzeń kłamie niewzruszenie
poza tym nikt nie niszczy nią
my klęczymy
ostateczna ciemność ukazuje już gasnące niebo
klęczy pamięć
głodny cień ukazuje rozpaczliwie czerwonego cmentarza
diabelskie życie niszczy niepewnie rzeczywistość
zwodniczy sen boi się niewzruszenie...
gasnąca kłamie
płonie bezwzględnie obcy głos
bezradne słońce płacze
egzystencja między utraconym snem i ciałami oczekuje na cmentarza...
po zagubionej pustce zapomniał on o ludziach