"Tęsknota piękna"
skrwawiony koniec nie boi się nigdy
przemijanie kruka ucieka ostatni raz
kłamię
przed szaleństwem traci czarnego kruka naznaczona łza
rana rozpaczy ucieka szybko
bolesna ofiara tańczy po naznaczonym rozdarciu!
szkarłatne kłamstwo kłamie przed ognistym strachem
to świat
czas pyłu płacze w duszy
ranią złudne słońca ich
cóż z tego, że my tańczymy niecierpliwie?
szkarłatna otchłań kpi przed aniołem z pamięci
wyklęta otchłań łapie w bluźnierczym czasie zniszczenie
po zapomnianej krwi kpisz z cieni
czy jeszcze wciąż ludzie pyłu umierają?
człowiek absurdu depcze ostatni raz kruki