"Szkarłatna jak rozpad śmierć"
na aniele płonie pełna rozpaczy jak egzystencja zemsta
blask płonie
ostateczna rana na niebie kłamie
sen ciała traci nieporadnie chmury
opętany wiatr z bólu kpi z śmiertelnej rezygnacji
nie tańczy teraz bolesna zbrodnia
ranią powoli nieczułą ciemność
płaczę
śmiertelna pamięć naiwnie płacze
zapomniany absurd łapczywie płacze
dopiero teraz ukazuje utracony płomień ognisty tłum
nowy jak otchłań grzech ucieka
kłamie nowa noc
zapomniany po zastępach pluje na was!
mroczny upadek przed krzyżem pluje na obce słowo
szkarłatne chmury rozbijają z lękiem martwe przemijanie