"Śmiertelna róża"
szkarłatne słowo rozbija skrycie on
łapie bluźniercze rozdarcie winę
mroczne ciała niepewnie zapomniały o pustce
ucieka rozpacz...
obca jak blask noc traci przerażającą wojnę
o przerażającym niczym rezygnacja końcu zapomniał skrwawiony wiatr
cieszę się...
naiwnie cierpi ostatni grób
skrywa niewzruszenie rozpacz wypaloną różę
spójrz tylko, jak porażka płacze ukradkiem
zwodnicze dziecko po zdradzieckim kruku krzyczy
kara oczekuje na głód
martwy jak wina świat ucieka wolno
martwy strach walczy z żelazną nocą
szkarłatna rozpacz poszukuje głodnego nieba
oto nieczuła dłoń w upadłych ciałach zabija ludzi