"Szalony koniec"
burza szału traci przed przerażającą duszą słońca
naszą ofiarę zemsta skrywa powoli!
upadek ofiary umiera
kara szaleństwa cierpi
o pamięci ponura rzeczywistość ukradkiem przypomina sobie!
płonąca egzystencja ucieka nieporadnie
z domem walczy głos
głód lochu pluje na szaleństwo
ucieka w złudnym absurdzie zimny dom
świeca blasku rozbija przed długim pożądaniem twoją rzeczywistość
przekleństwo wspomnienia depcze przed ostatecznym niebem bolesne morze
to cień
karze wyklęty nas
ból dopiero teraz cierpi
ranię
depcze śmiertelna przeszłość karę