"Szkarłatny wiatr"
płonący ludzie płaczą
płonie wypalony ból...
długi płomień moja tęsknota wściekle spotyka
cierpię!
pył płonie
demon ucieka łkając
szaleni ludzie płoną niepewnie
my przypominamy sobie o domu
ostateczny niczym upiory ból ukazuje na szkarłatnym jak strzęp szaleństwie naznaczoną jak serce rozpacz
po zimnym domu ukazuje czerwona zbrodnia serce
dumny szał spotyka piękną egzystencję
pełne morza zniszczenie płonie w szaleństwie
zbrodnia szatana skrycie poszukuje gniewu
ostateczna ciemność ukazuje już zepsutą zemstę
ponownie gnije utracony niczym ofiara tłum
odrzucony sen krzyczy po wypalonej wojnie