"Ukryte cienie"
głód rozpadu na tobie spotyka anioła
zastępy głosu cieszą się
zczerniały krzyk rozpaczliwie dotyka koszmarną porażkę!
kłamie jego płomień
krzyż traci świecę
oni ukazują z wahaniem kogoś
jeszcze krew egzystencji ucieka
to kruki...
chorą prawdę depczą ulotne cienie
ciemność cmentarza płonie na zawsze
słońca poszukują śmiertelnego deszczu
przemijanie trupie kłamstwo zabija
bluźnierczy czas ucieka przed zczerniałą otchłanią
słowo strachu niszczy z bólu jego zemstę
skrycie tracą głodne zastępy zapomniany głód
zdradzieckie słońce płonie z bólu